بررسی قانون جراحی های زیبایی
جراحی های زیبایی یا همان جراحی های پلاستیک ، زیرمجموعه ای جدید در رشته پزشکی است که به دنبال پیشرفت و توسعه ی علم جراحی با استقبال بیشماری در سال های اخیر روبرو شده است . در حقوق کشور ایران ، با توجه به قانون بند ۳ ماده ی ۵۹ قانون مجازات اسلامی ، ضرورت شرعی به عنوان یک معیار حقوقی ، اهمیت توجه به این قسمت از عملیات زیباسازی را از منظر فقها به عنوان قانون جراحی های زیبایی آشکار می سازد .
با توجه به حساسیت و ویژگی های این نوع از عمل های پزشکی ، شاهد چالش های اخلاقی و حقوقی بسیاری پیرامون تجویز و رواج این نوع جراحی های زیبایی در نظام های مختلف کشور هستیم .
دسته بندی عمل های زیبایی از دیدگاه قانون جراحی های زیبایی
از دیدگاه قانون جراحی های زیبایی، جراحی های زیبایی را می توان به سه دسته تقسیم نمود :
● جراحی ترمیمی با هدف رفع نقص عملکرد عضو که ضرورت حیاتی دارد .
● جراحی ترمیمی جهت اصلاح و زیباسازی عضوی که نیازمند به زیبا سازی است .
● جراحی ترمیمی عضوی از بدن جهت ارتقای زیبایی که ضرورت عینی ندارد .
در هر سه مورد ، پزشک معالج مکلف به آگاه سازی و توجیه عقلانی بیمار از منافع و ضررهای جراحی زیبایی مورد نظر خواهد بود .
مسئولیت های پزشک متخصص جراحی زیبایی
در واقع مسئولیت پزشکان متخصص زیبایی ، مبتنی بر قصور و تقصیر بوده ، بدین معنی که تا پزشکی مرتکب کوتاهی در عمل نشده باشد ، نمی تواند مسئول عواقب وخیم ناشی از عمل زیبایی صورت گرفته باشد .
از آنجا که هدف پزشک از انجام عمل زیبایی خدمت رسانی به بیمار بوده ، در موارد اختلاف بعد از عمل ، فرض بر این خواهد بود که مزشک در انجام وظایف خود کوتاهی نکرده ، مگر این که خلاف آن با مدارک شفاف اثبات گردد .
از سوی دیگر در صورت بروز اختلاف و خسارت به بیمار ، پزشکان زیبایی باید از عهده ی اثبات رفتار علمی و رعایت اصول و قواعد حرفه ای رشته ی خود برآیند .
پزشک متخصص زیبایی در مواردی که ضررهای عمل زیبایی بیش از سود آن است ، می بایست به طور حتم از انجام عمل شدیدا خودداری نماید .
اگر چه رضایت آگاهانه بیمار از عمل زیبایی پیش زمینه ی اصل استقلال بیمار است اما در صورت محقق نشدن دو اصل سودمندی و آسیب نرسیدن به بیمار ایجاب می کند حتی با اصرار بیمار بر انجام عمل زیبایی ، پزشک از انجام آن عمل بر روی بیمار اکیدا اجتناب نماید .
در جراحی هایی کم ضرورت ، به طور حتم ریسک کمتری وجود دارد ، لذا در صورت کم خطر نبودن عمل برای بیمار ، پزشک به خاطر شروع جراحی مسئول عواقب ناشی از عمل خواهد بود.
منبع: کلینیک تخصصی جراحی زیبایی ایران نوین
