کاشت موی دائمی
کلمه "آلوپسیا" اصطلاح پزشکی برای ریزش مو است (پدیده ای است که بسیاری از افراد در سراسر جهان با آن مواجه هستند.) آلوپسیا به یک بیماری خاص ریزش مو اشاره ندارد؛ بلکه هر نوعی از ریزش مو، یک آلوپسی است. برای بسیاری از افراد مبتلا به آلوپسی، یک کاشت موی دائمی می تواند به بازگشت کامل موها و یا پرپشت کردن کردن آنها، کمک کند.
آلوپسی می تواند به علت عوامل ژنتیکی ایجاد شود. در حالی که آلوپسی آندروژنیک (طاسی الگوی مردانه یا زنانه)، شایع ترین شکل ریزش مو است، متخصصین پوست همچنان بسیاری از افراد مبتلا به آلوپسی های دیگر را می بینند. چندین بیماری وجود دارند که ریزش مو به عنوان یکی از علائم اولیه آنها است.
کاشت موی دائمی یک نوع جراحی است که مو را حرکت می دهد تا ناحیه هایی با موهای نازک و یا بدون مو را پر کنند. در این روش اول، جراح پوست شما را تمیز می کند و داروی بی حسی را تزریق می کند. پزشک شما یکی از دو روش را برای پیوند انتخاب خواهد کرد: جراحی نوار فولیکولی (FUSS) یا استخراج فولیکولر (FUE).
با استفاده از FUSS، جراح یک نوار ۶ تا ۱۰ اینچی از پوست پشت سر شما را بر خواهد داشت و آن را کنار می گذارد و پوست سر را بخیه می کند. این ناحیه بلافاصله توسط موهای اطراف آن پنهان می شود.
سپس، جراح نوار پوست سر برداشته را به ۵۰۰ تا ۲۰۰۰ گرافت کوچک، هر کدام با یک تار مو و یا چند تار مو، تقسیم می کند. تعداد و نوع گرافتی که دریافت می کنید بستگی به نوع مو، کیفیت، رنگ و اندازه منطقه ای که در آن پیوند دریافت می کنید، دارد. اگر روش FUE را دریافت می کنید، تیم جراح موهای پشت سر شما را خواهند تراشید.. سپس، دکتر فولیکول های مو را یکی یکی از آن خارج می کند. مراحل بعدی در هر دو روش یکسان است. جراح ابتدا بوسیله یک سوزن، در ناحیه ای که قرار است در آنجا مو کاشته شود سوراخهایی ایجاد کرده و هر گرافت یا فولیکول مو را در این سوراخ ها قرار می دهد.
